Fahl BIESALSKI, Instructions For Use Manual, Page: 104 / 182

104
PL
4. Rurka wewnętrzna
Rurki wewnętrzne można łatwo wyjmować z rurki zewnętrznej i umożliwiają tym samym w razie
potrzeby (np. w przypadku duszności) szybkie zwiększenie doprowadzania powietrza.
Rurek wewnętrznych nie można nigdy stosować bez rurki zewnętrznej, lecz zawsze konieczne
jest ich umocowanie do rurki zewnętrznej.
4.1 Zastawki umożliwiające mówienie
Rurki tracheostomijne jako rurki umożliwiające mówienie (LINGO-PHON) z zastawką
umożliwiającą mówienie są stosowane po tracheotomiach z całkowicie lub częściowo zachowaną
tchawicą i umożliwiają użytkownikowi mówienie.
VIII. INSTRUKCJA ZAKŁADANIA I WYJMOWANIA RURKI
Dla lekarza
Pasująca rurka musi być dobrana przez lekarza lub wyszkolony personel fachowy.
W celu zapewnienia optymalnego osadzenia i najlepszego wdychania i wydychania należy
zawsze dobierać rurkę dopasowaną do budowy anatomicznej.
Rurkę wewnętrzną można w każdej chwili wyjąć w celu doprowadzania większej ilości powietrza
lub do czyszczenia. Może być to konieczne np. wtedy, gdy rurka jest zatkana pozostałościami
wydzieliny, która nie może być usunięta poprzez odkaszlnięcie lub z powodu braku możliwości
odessania itp.
Dla pacjenta
UWAGA!
Zbadać dokładnie sterylne opakowanie, aby upewnić się, że opakowanie nie jest zmienione
ani uszkodzone. Nie używać produktu, jeśli opakowanie było uszkodzone.
Sprawdzić termin ważności/przydatności do użycia. Nie stosować produktu po upływie
tego terminu.
Zalecane jest stosowanie jałowych rękawiczek jednorazowych.
Przed założeniem należy najpierw sprawdzić rurkę pod kątem zewnętrznych uszkodzeń i
obluzowanych części.
W przypadku zauważenia nieprawidłowości nie wolno w żadnym wypadku używać rurki, lecz
przesłać ją nam do kontroli.
Należy przestrzegać, że rurkę przed ponownym założeniem należy bezwzględnie wyczyścić i
ewentualnie zdezynfekować według poniższych wytycznych.
Jeśli w kanale wewnętrznym rurki tracheostomijnej Fahl
®
odkłada się wydzielina, której nie można
usunąć przez odkaszlnięcie lub odessanie, należy wyjąć i wyczyścić rurkę.
Po czyszczeniu i/lub dezynfekcji konieczne jest dokładne skontrolowanie rurek tracheostomijnych
Fahl
®
pod kątem ostrych krawędzi, pęknięć i innych uszkodzeń, ponieważ mogłyby mieć one
negatywny wpływ na funkcjonalność lub prowadzić do obrażeń błon śluzowych w tchawicy.
W żadnym razie nie stosować uszkodzonych rurek tracheostomijnych.
OSTRZEŻENIE
Konieczne jest przeszkolenie pacjentów przez wyszkolony personel fachowy w zakresie
bezpiecznego obchodzenia się z rurkami tracheostomijnymi Fahl
®
.
1. Zakładanie rurki
Etapy postępowania podczas zakładania rurek tracheostomijnych Fahl
®
Przed zastosowaniem użytkownicy powinni umyć ręce (patrz rys. 3).
Wyjąć rurkę z opakowania (patrz rys. 4).
Następnie należy wsunąć opatrunek tracheostomijny, np. SENSOTRACH
®
DUO (nr art. 30608)
lub SENSOTRACH
®
3-Plus (nr art. 30780) na kanał rurki.
Aby zwiększyć zdolność poślizgu rurki tracheostomijnej i tym samym ułatwić wprowadzanie do
tchawicy, zalecane jest natarcie kanału zewnętrznego chusteczką z oliwą stomijną OPTIFLUID
®
(REF 31550), gwarantującą równomierne rozprowadzenie oliwy stomijnej na kanale rurki (patrz
rys. 4a i 4b).
Jeśli użytkownik sam zakłada rurkę, może ułatwić sobie postępowanie wprowadzając rurki
tracheostomijne Fahl
®
przed lustrem.
Podczas zakładania przytrzymać rurki tracheostomijne Fahl
®
jedną ręką za ramkę rurki (patrz
rys. 5).
Drugą ręką należy lekko rozchylić otwór tracheostomijny, aby możliwe było łatwiejsze wsunięcie
końcówki rurki w otwór.
Do rozchylenia otworu tracheostomijnego dostępne są również specjalne środki pomocnicze (np.
rozszerzacz otworu tracheostomijnego nr art. 35500), które umożliwiają równomierne i delikatne
rozchylenie otworu tracheostomijnego. Jest to zalecane także w nagłych przypadkach jak np. przy
zapadającym się otworze tracheostomijnym (patrz rys. 6).
Podczas stosowania środka pomocniczego do rozchylania należy uważać, aby nie uszkodzić rurki
przez tarcie.
Następnie należy ostrożnie wprowadzić podczas wdechu rurkę do otworu tracheostomijnego i
przechylić przy tym głowę lekko do tyłu (patrz rys. 7).