8
INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA
PL
zjeżdżalni ‘Optima’
INSTRUKCJA BEZPIECZEŃSTWA
1.
Prosimy zachować niniejszą instrukcję użytkowania w celu wykorzystania jej w przyszłości.
2.
Prosimy nie modyfikować urządzenia ani sposobu montażu w jakikolwiek sposób. Zmiany będą miały wpływ
na integralność struktury i wymiana części zamiennych nastąpi na koszt nabywcy. Niewłaściwe użytkowanie
lub zastosowanie produktu niezgodne z przeznaczeniem jest zabronione i zwalnia producenta z jakiejkolwiek
odpowiedzialności. Przed użyciem produkt musi być zmontowany i sprawdzony przez osobę dorosłą.
3.
Korzystanie tylko pod stałym nadzorem osoby dorosłej. Produkt przeznaczony jest dla osób o wadze do 100
kg. Produkt nie nadaje się dla dzieci w wieku poniżej 36 miesięcy, ze względu na brak dodatkowych zabezpiec
-
zeń i typowy dla małych dzieci brak umiejętności przewidywania. Dostęp powinien być utrudniony, ze względu
na brak dodatkowych zabezpieczeń i ryzyko upadku. Dla utrudnienia dostępu można zastosować schody
(wyższe nić 60 cm), lub drabinkę, na której pierwszy stopień, będzie wyższy niż 40 cm
.
4.
Produkt spełnia europejskie normy EN1176-1&3:2017. Produkt przeznaczony do użytku publicznego zarówno
wewnątrz jak i na zewnątrz.
5.
Produkt musi zostać zainstalowany na jednym z elementów wyposażenia placu zabaw (np. na drewnianej
wieży).
6.
Montaż musi odbywać się w taki sposób, aby konstrukcja nie powodowała występowania ryzyka zakleszczenia
(głowy, palców, odzieży), jak opisano w normie EN1176. Należy wykonać test zmontowanej zjeżdżalni, aby za
-
pobiec zaczepienia się ubrania podczas zjeżdżania – należy upewnić się, że nie ma żadnych otworów/szczelin
od 8 mm do 25 mm. Aby zapobiec zakleszczeniu szyi odległość od poręczy powinna być mniejsza nić 45 mm.
7.
Podczas montowania lub składania urządzenia, należy przestrzegać minimalnej wymaganej odległości między
urządzeniem a ewentualnymi przeszkodami: ścianami, ogrodzeniem, itp. Jeśli to jest ślizg typu 1 wówczas od
-
ległość (strefa bezpieczeństwa za zjeżdżalnią) powinna wynosić minimum 2000 mm (FIG I). Strefy bezpieczeń
-
stwa nie mogą się pokrywać ze względu na wymuszony ruch na ślizgu. Wyższa zjeżdżalnia wymaga większej
strefy bezpieczeństwa. Strefa bezpieczeństwa musi być o promieniu 1000 mm i wysokości 1500 mm.
8.
W strefie bezpieczeństwa nie mogą znajdować się żadne twarde przedmioty o ostrych krawędziach lub spicza
-
stych zakończeniach. Powierzchnia pod zjeżdżalnią powinna być płaska, amortyzująca upadki i tłumiąca wstrzą
-
sy z wysokością swobodnego upadku równoważnego co najmniej 1 m. Produktu nie wolno instalować nad as
-
faltem, betonem lub innym twardym podłożem. Pod dolnym odcinkiem zjeżdżalni musi znajdować się miękka
nawierzchnia amortyzująca (płytki gumowe, kora drzewa, zrębki, piasek, żwir, gumowe podłoże typu WetPour),
która rozciąga się na przynajmniej 1m dookoła sekcji wylotowej.
9.
Z tyłu produktu znajdują sie uwagi dotyczące wysokości platformy. Zjeżdżalnia musi być zamocowana na zale
-
canej wysokości platformy (+/- 5 cm). Belka poprzeczna musi być przed wejściem na ślizg, na wysokości
między 600 a 900 nad sekcją startową (FIG II). Przed platformą należy umieścić pionowe słupki, które służą jako
zewnętrzna osłona części startowej i muszą mieć szerokość co najmniej 90 mm. Aby uniknąć uwięzienia szyi, należy
zwrócić uwagę na przestrzeń pomiędzy sąsiednimi słupkami a zjeżdżalnią. (FIG III)
10.
Maksymalna powierzchnia upadku dla zjeżdżalni wynosi 1,50 m. mierzona od ziemi do najwyższego punktu na
zjeżdżalni, na którym dzieci mogą usiąść.
11.
Podłoże musi być stabilne, aby zjeżdżalnia nie osiadła lub nie uległa uszkodzeniu.
12.
Nie należy podnosić do góry przymocowanej zjeżdżalni, gdyż może to spowodować jego przełamanie, pęknię
-
cie. Zjeżdżalnia jest mocowana na dole – kotwa musi być mocowana w betonie.
13.
Aby uniknąć nagrzewania się zjeżdżalni należy umieścić ją w taki sposób, aby powierzchnia zjeżdżania nie była
zwrócona w kierunku słońca.
KONTROLA I KONSERWACJA
Częstotliwość kontroli i konserwacji zależy od rodzaju artykułu, użytych materiałów bądź innych czynników (np.
dużego obciążenia, umyślnego zniszczenia, wilgotności powietrza, zanieczyszczenia powietrza, wieku wyposażenia
itp.). W przypadku zaistniałych czynników należy zwiększyć częstotliwość kontroli.
Części zamienne powinny być zgodne ze specyfikacją KBT. Należy sprawdzać stan nawierzchni amortyzującej upadek,
a w szczególności poziom sypkich materiałów wypełniających.
Rutynowa kontrola (raz na tydzień lub raz na miesiąc)
- Zawsze należy sprawdzać, czy śruby i nakrętki są mocno dokręcone.
- Na podłożu amortyzującym pod produktem nie powinny znajdować się żadne przedmioty.
- Należy sprawdzać, czy nie brakuje żadnych elementów.
- Należy sprawdzać czy na podłożu nie znajdują się niebezpieczne przedmioty.
Kontrola robocza (raz na 1 do 3 miesięcy)
- Należy sprawdzać stabilność konstrukcji.
- Należy sprawdzać zużycie każdej części i w razie potrzeby wymienić na nową.
Kontrola roczna (1 lub 2 razy do roku)
- Należy sprawdzać elementy konstrukcji pod kątem obecności rdzy i korozji.
- Należy sprawdzać zużycie każdej części i w razie potrzeby wymienić na nową.
