PL3 / 12
PL4 / 12
A1 B1 C1 F1
3
EN ISO 20471
1
EN ISO 20471
4290, 4270
4291, 4271
B
0435
0020
B
P
olsk
i
EN ISO 11612:2015
A1
+A2
B
B1
B3
C
C1
C4
D
D1
D3
E
E1
E3
F
F1
F3
Poniższa norma (EN ISO 11612:2015) określa wymagania eksploatacyjne dla odzieży
ochronnej wykonanej z elastycznych materiałów i przeznaczonej do ochrony ciała.
Odzież ochronna chroni ciało użytkownika, z wyjątkiem dłoni, przed ciepłem i/lub
płomieniem, ograniczonym rozprzestrzenianiem się
płomienia, ciepłem promieniowania, ciepłem konwekcyj
-
nym lub kontaktowym, rozpryskami roztopionego metalu.
W celu ochrony głowy i stóp użytkownika musi być
noszona odzież ochronna taka jak getry, przyłbice i
nakładki na obuwie, W odniesieniu do przyłbic nie ma
wymagań dotyczących wizjerów i aparatów
oddechowych. Kombinezony chroniące przed gorącem i
płomieniami muszą całkowicie zakrywać górną i dolną
część ciała, szyję, ramiona aż do nadgarstków oraz nogi
aż do kostek.
ciepło konwekcyjne
Ciepło promieniowane
płynne rozpryski aluminium
płynne rozpryski żelaza
ciepło kontaktowe
Kod
ograniczone rozprzestrzenianie się płomienia, ochro-
na przed krótkotrwałym kontaktem z płomieniami
A1=zapalenie się powierzchni
A2=zapalenie się brzegów
Zbadana cecha
Poziom skuteczności
najniższy
najwyższy
Odzież ochronna oddziały-
wanie wysokiego ryzyka
odczuwalnego i płomieniami
EN ISO 11612:2015
Odzież ochronna spełnia wymagania
eksploatacyjne podane na piktogramie.
Rodzaje zagrożeń wymienione w niniejszej normie są podzielone
na 3 poziomy intensywności.
W celu ochrony przed intensywnym promieniowaniem cieplnym (litera kodowa C), istnieje
czwarty stopień intensywności, który obejmuje materiały o wysokiej skuteczności, takie jak
materiały aluminiowane lub podobne. Wymagany poziom ochrony osobistej powinien
opierać się na ocenie ryzyka.
Poziom 1: oddziaływanie niskiego ryzyka odczuwalnego
Poziom 2: oddziaływanie średnio wysokiego ryzyka odczuwalnego
Poziom 3: oddziaływanie wysokiego ryzyka odczuwalnego
EN ISO 20471:2013
+ A1:2016
X
Poniższa norma (
EN ISO 20471:2013 + A1:2016
) określa wymagania eksploatacyjne
dla odzieży ochronnej sygnalizującej widoczność jej użytkownika. Kombinezony
ochronne muszą być wykonane ze wszystkich stron z dobrze widocznych
materiałów. Aby zapewnić widoczność ze wszystkich stron (widoczność 360°),
ważne jest, aby poziome paski odblaskowe i materiały fluorescencyjne otaczały
tułów, nogawki i rękawy. Minimalny widoczny obszar wymagany do uzyskania
klasyfikacji odzieży nie może zostać zmniejszony ani naruszony przez istniejące
logotypy, napisy, etykiety itp. Klasa ochrony odzieży jest podana na etykiecie odzieży.
Klasa efektywności może być określona przy wykorzystaniu
pojedynczej sztuki odzieży lub kombinacji odzieży, takiej jak
kurtka i spodnie. Kombinacja, np. klasyfikowanych spodni i
klasyfikowanej marynarki, może być klasyfikowana jako
klasa wyższa, jeżeli rzeczywista widoczna powierzchnia
kombinacji podczas noszenia spełnia wymagania
minimalne.
Odzież ochronna
Ochrona
ostrzegawcza
(liczba obok
piktogramu określa
klasę ostrzegania)
EN ISO 20471:2013 + A1:2016
Odzież zgodna z normą EN ISO 20471 podzielona jest na trzy klasy. Każda klasa
posiada minimalną powierzchnię materiału tła i materiału odblaskowego w połączeniu
z materiałem odblaskowym przy najmniejszym dostępnym rozmiarze odzieży. Dla
wszystkich specyfikacji klas, klasa 1 jest klasą najniższą, najgorszą, a klasa 3 jest klasą
najwyższą, najlepszą.
Klasa ochrony odzieży jest podana na etykiecie odzieży.
