WELLTEC DHN20, Руководство пользователя

Страница: 28 / 60

www . W elltec . pro 26
7.
Naprawa podzespołów zaplombowanych
a. Przed
zdjęciem zaplombowanych pokryw itp. podczas naprawy należy wyłączyć wszystkie źródła zasilania urządzenia, które
będzie serwisowane. Jeżeli urządzenie musi być zasilane prądem podczas serwisowania, w newralgicznym miejscu należy umieścić
stale działający detektor wycieków czynnika chłodniczego, aby ostrzec przed potencjalnie niebezpiecznymi sytuacjami.
b.
Należy zwrócić szczególną uwagę na poniższe aspekty, aby zapewnić, że podczas pracy z podzespołami elektrycznymi nie dojdzie
do uszkodzenia osłon, które mogłoby obniżyć poziom zabezpieczeń.
c.
Obejmuje to uszkodzenia przewodów, nadmierną liczbę połączeń, złącza niezgodne ze specyfikacją, uszkodzenia uszczelek,
nieprawidłowe umieszczenie dławików itp. Upewnij się, że urządzenie jest bezpiecznie ustawione.
d.
Sprawdź, czy uszczelki bądź materiały uszczelniające nie uległy uszkodzeniu w stopniu, który ograniczyłby ich funkcję, czyli
zapobieganie wnikaniu do obudowy palnych substancji. Części zamienne muszą być zgodne ze specyfikacją producenta.
e. UWAGA! Korzystanie z uszc
zelniaczy silikonowych może ograniczać skuteczność niektórych urządzeń do wykrywania wycieków.
Podzespoły samoistnie bezpieczne nie muszą być izolowane przed rozpoczęciem prac.
8.
Naprawa podzespołów samoistnie bezpiecznych
Stałe obciążenie obwodu (impedancyjne lub pojemnościowe) nie może przekraczać dopuszczalnego napięcia i natężenia
urządzenia.
Podzespoły samoistnie bezpieczne są jedynym typem podzespołów, które umożliwiają prowadzenie prac, gdy są podłączone do
zasilania w obecności substancji palnych. Aparatura sprawdzająca powinna posiadać odpowiednią wartość znamionową.
Podzespoły można wymieniać wyłącznie na podzespoły określone przez producenta. Podzespoły o innej charakterystyce mogą
spowodować zapłon chłodziwa obecnego w powietrzu wskutek wycieku.
9. Przewody
Należy się upewnić, że przewody nie są zużyte, skorodowane, poddawane działaniu dużej siły, wibracji, nie mają kontaktu z ost
rymi
krawędziami oraz niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Podczas kontroli należy również wziąć pod uwagę skutki sta
rzenia
się lub stałych wibracji, z takich źródeł jak sprężarki lub wentylatory.
10.
Wykrywanie palnych czynników chłodniczych
Pod żadnym pozorem nie można wykorzystywać potencjalnych źródeł zapłonu do wyszukiwania lub wykrywania wycieków czynnika
chłodniczego. Nie należy korzystać z palników gazowych (ani innych detektorów wykorzystujących odsłonięty płomień).
11.
Metody wykrywania wycieków
Poniższe metody detekcji wycieków uważane są za odpowiednie dla układów zawierających palne czynniki chłodnicze.
W przypadku
palnych czynników chłodniczych należy stosować elektroniczne detektory wycieków. Należy pamiętać, że mogą się
one charakteryzować niewystarczającą czułością lub wymagać kalibracji. (Kalibrację sprzętu należy przeprowadzić w miejscu, w
którym czynnik chłodniczy nie jest obecny). Należy się upewnić, że detektor nie jest potencjalnym źródłem zapłonu oraz że jest
odpowiedni do zastosowanego typu chłodziwa. Urządzenie do wykrywania wycieków należy ustawić na ułamek dolnej granicy
wybuchowości czynnika chłodniczego oraz należy skalibrować dla konkretnego czynnika chłodniczego, należy również potwierdzić
właściwe stężenie gazu (maksymalnie 25 %).
Płyny do wykrywania wycieków są odpowiednie do większości typów czynników chłodniczych. Należy jednak unikać stosowania
detergentów zawierających chlor, gdyż mogą one wchodzić w reakcję z chłodziwem i powodować korozję miedzianych rur. W razie
podejrzenia wycieku należy usunąć/wygasić wszystkie źródła otwartego ognia.
W razie wykrycia wycieku wymagającego lutowania twardego należy odzyskać całość chłodziwa z układu lub zapewnić jego
odizolowanie (za pomocą zaworów zamykających) w sekcji układu oddalonej od źródła wycieku. Podczas lutowania twardego i
przed jego rozpoczęciem należy opróżnić układ za pomocą azotu beztlenowego.