23
PL
Pułapka na muchę końską ( i muchę jelenia )
Instrukcja obsługi
Prosimy przeczytać przed przystąpieniem do montażu!
Pułapka wolnostojąca o wysokości 2,2 m , przystosowana do bezpośredniego montażu w gruncie . Pułapka zaopatrzona jest w zbiornik z
wodą w którym gromadzą się złapane owady. Pułapka nie zawiera insektycydów . Zasada działania pułapki jest sprawdzona i gwarantuje
wysoką skuteczność odławiania owadów .
Opis produktu :
1) - wprowadzenie
a) - zasada działania
b) - biologia muchy końskiej
c) - ogólne zasady ochrony przed owadami
2) - przeznaczenie
3) - kluczowe właściowości
4) - specyfikacja
5) - obsługa
Ad 1.) Wprowadzenie
a.) zasada działania
Zapotrzebowanie na stosowanie pułapek na muchy końskie występuje ze strony stajni i farm hodowlanych bydła z powodu konieczności ochrony
zwierząt przebywających na zewnątrz obiektów inwentarskich oraz niejednokrotnie ze strony ośrodków wypoczynkowych , domów wczasowych,
innych obiektów hotelowych i rekreacyjnych , ze względu na konieczność ochrony ludzi . Pułapka na muchy końskie została wynaleziona w
USA , skąd trafiła do Europy. Pułapka w obecnej postaci została przetestowana i wielokrotnie potwierdzano wysoką skuteczność jej działania.
Przedmiotem działania pułapki jest wychwytywanie samic muchy końskiej i muchy jeleniej . Samice muchy końskiej poszukując ofiary ,
wychwytują różnice w kontraście otoczenia (kształty) , różnice w temperaturze oraz zapach . Parametry te w sposób maksymalny wykorzystano
w pułapce aby zoptymalizować jej efekt działania . Głównym elementem konstrukcyjnym pułapki , odpowiedzialnym za przywabianie much , jest
czarna gumowa kula imitująca kształtem i rozmiarem koński zad . Również odpowiednio dobrany odcień czerni , powoduje , że kula nagrzewa się
w promieniach słońca do temperatury zbliżonej do temperatury ciała zwierzęcia . Muchy błędnie rozpoznają w kuli zwierzę i lecą w jej kierunku .
Kiedy wyląduja na kuli , próbują ją ukłuć . Po nieudanej próbie ukłucia próbują odlecieć . Muchy końskie są owadami odlatującymi ku górze
wyłącznie w kierunku pionowym do podłoża . Pułapka jest tak zaprojektowana , by wykorzystać tę specyfikę lotu owadów . Nad kulą rozpostarty
jest specjalny kołnierz , pod który dostają się owady odlatujące z powierzchni kuli . Kołnierz zwęża się lejkowato ku górze a w obrębie jego
zakończenia znajduje się plastikowy pojemnik . Odlatujące owady dostają się do pojemnika przez lejkowate zakończenie kołnierza . Z pojemnika
owady nie są w stanie się wydostać . Pojemnik wypełniony jest wodą i winien być cyklicznie opróżniany .
b.) biologia muchy końskiej
Muchy końskie oraz muchy jelenie są owadami żywiącymi się krwią i mogą być bardzo dokuczliwe dla ludzi oraz wręcz niebezpieczne dla bydła i koni . Dorosłe osobniki w przypadku
muchy końskiej osiągają rozmiary do 2 - 3cm długości i zazwyczaj mają czyste lub nieznacznie wybarwione skrzydła i jasno wybarwione oczy . Muchy jelenie są mniejsze , maja charak-
terystyczne ciemne paski w poprzek skrzydełek oraz podobnie do muchy końskiej jasne wybarwienie oczu .
Populacja owadów jest różna w różnych latach . Owady atakują w okresie od początku maja do końca września .
W przypadku hodowli bydła , liczne ukąszenia owadów mogą prowadzić do zmniejszenia wydajności produkcji mleka oraz przyrostów masy mięsnej. Owady mogą być dla zwierząt na
tyle uciążliwe , że uniemożliwiają im normalne korzystanie z pastwisk . Zwierzęta na skutek ataków ze strony owadów stają się pobudzone i zbijają się w grupy . Starając się uniknąć
ukąszeń , potrafią nawzajem się poranić . W przypadku licznych ukąszeń , ubytki krwi również są znaczne . Z danych opublikowanych w biuletynie USDA nr 1218 przez Webb-a i
Wells-a wynika , że w czasie jednego posiłku mucha końska może spożyć 1 ml krwi .
Dla ludzi i zwierząt niebezpieczne są samice owadów . Samice muchy końskiej i muchy jeleniej są aktywne w ciągu dnia . Muchy przywabiane są przez ruch , kształty , świecące
powierzchnie , dwutlenek węgla i ciepło . Atakując ofiarę używają specjalnie wyposażonego tnąco-kłującego aparatu gębowego , którym pokonują barierę skóry i dostają się do krwi
. Ukąszenia mogą być bardzo bolesne i wywołać reakcje alergiczne w związku z przedostawaniem się do krwi śliny owadów . Podrażnienie i świąd ustępują zwykle w ciągu jednego
dnia , jakkolwiek na skutek rozdrapywania swędzących miejsc po ukąszeniach , może dojść do infekcji i innych powikłań . Generalnie , jako optymalny środek bezpośrednio po
ukąszeniu , powinno się stosować kremy łagodzące ból i uczucie swędzenia . W rzadkich wypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne objawiające się pokrzywką lub dusznością .
Samce muchy końskiej żywią się nektarem kwiatowym i nie są groźne dla człowieka i zwierząt .
Muchy końskie i jelenie są owadami z reguły odżywiającymi się na wielu ofiarach . Bolesność ich ukąszeń prowadzi ofiarę do ostrej reakcji i ucieczki co z kolei zmusza owady do
poszukiwania nowego zródła pożywienia . Specyfika ta , czyli wymuszone przez owady przemieszczanie się zwierząt oraz atakowanie przez jednego owada licznych ofiar powoduje ,
że muchy mogą stawać się wektorami chorób ludzkich i zwierzęcych .
Biologia i rozwój
- larwy muchy końskiej i jeleniej rozwijają się w mule-błocie wzdłuż brzegów strumieni a także stawów , bagien i innych rozlewisk . Potrafią żyć w środowisku
wodnym jak również w zwykłej glebie . Samice składają jaja w ilosci 25-1000 na roślinach w okolicach podmokłych . Larwy wylęgające się z jaj dostają się na podłoże i żywią się
rozpadającą materią organiczną lub małymi organizmami wodnymi lub zamieszkującymi glebę . Larwy pozostają w tym stadium zazwyczaj od jednego do trzech lat - w zależności od
gatunku owada . Dojrzałe larwy dostają się do bardziej suchych miejsc gdzie przekształcają się w poczwarki i ostatecznie postacie dorosłe.
c.) ogólne zasady ochrony przed owadami
- Ochrona ludzi
- muchy końskie i jelenie zazwyczaj pozostają aktywne przez określony przedział czasu w okresie lata . Stosując zewnętrzne ( na powierzchnie ciała ) repelenty
, możemy uzyskać ochronę przez okres kilku godzin. Najskuteczniejsze są repelenty oparte na Permetrynie, dozwolone jednak do stosowania wyłącznie na okrycie wierzchnie .
Repelenty zabezpieczają przed atakami much odstraszając je lub zmuszając do ucieczki z powierzchni skóry (przed ukąszeniem ) . Tak czy inaczej należy pamiętać o tym , że czas
ich skutecznego działania jest ograniczony i owady będą podejmowały kolejne próby użądlenia ( zdobycia pożywienia ). Siatki ochronne na drzwiach wejściowych - w przypadku
pomieszczeń zamkniętych , oraz odpowiednie okrycie ochronne - na wolnej przestrzeni , redukują w znaczący sposób ryzyko użądlenia .
Muchy końskie i jelenie mogą być szczególnie dokuczliwe w okolicy basenów i innych zbiorników z wodą . Przywabia je połyskująca powierzchnia wody oraz ruch osób poruszających
się w wodzie .
- Ochrona zwierząt
- tradycyjna metoda ochrony zwierząt polega na stosowaniu Spray’ów na bazie Permetryny . Insektycydy te działają na muchy bardzo drażniąco i nawet po
wylądowaniu na skórze ofiary , zmuszają je do ucieczki . Odpowiednio długi kontakt owada z insektycydem , zabija go . Stosując spray’e należy pamiętać o dokładnym nanoszeniu
repelentu na całe ciało zwierzęcia , gdyż owady będą poszukiwały miejsc , które nie są odpowiednio zabezpieczone. Z reguły takimi miejscami okazują się być nogi i podbrzusze . O tych
miejscach należy pamiętać szczególnie podczas nanoszenia insektycydu . Preparaty oparte na Pyretrynie są równie skuteczne , natomiast czas ich skutecznego działania nie jest tak długi
jak preparatów opartych na Permetrynie. Muchy końskie i jelenie lubią obszary nasłonecznione, zazwyczaj nie dostają się do stodół i innych zabudowań oraz miejsc zacienionych .
Jeżeli zwierzęta mają zapewnioną odpowiednią ochronę w ciągu dnia , mogą uniknąć ataków ze
strony owadów pasąc się w nocy , kiedy owady nie są aktywne . Istnieją również próby prewencyjnej ochrony przed owadami, polegające na lokalizowaniu i eliminowaniu miejsc
rozmnażania się muchy końskiej i muchy jeleniej . Do takich zabiegów zalicza się drenaż terenów podmokłych lub nie kierunkową aplikację insektycydów niestety skutkującą
eliminowaniem wielu
innych owadów . Obie te metody z reguły nie przynoszą pożądanych efektów . Wiąże się to z tym , że owady potrafią przemieszczać się ze znacznych odległości
z terenów nie będących w bezpośrednim sąsiedztwie zabezpieczanego obszaru.
