IM3-20B, IM3-40B, IM3-80B
02-87/2017 Rev.1
1/2
1
2
3
4
7
8
4
3
6
1
2
4
3
5
1
2
BUS+
BUS-
+12 V
GND
1
2
BUS+
BUS-
+12 V
GND
1
2
BUS+
BUS-
+12 V
GND
1
2
PL
Jednostka wejść binarnych
Charakterystyka
Instrukcje ogólne
- Jednostki wejść binarnych IM3-20B, IM3-40B oraz IM3-80B przeznaczone są do podłączenia 2,
4 lub 8 urządzeń ze stykiem bezpotencjałowym (takich jak np. przełącznik, łączniki, przyciski w
odmiennym wykonaniu, czujniki EZS i EPS i inne).
- Część wejść można wykorzystać jako równoważne (do EZS):
- IM3-20B – wejścia IN1, IN2
- IM3-40B – wejścia IN1, IN2
- IM3-80B – wejścia IN1 – IN5.
- Styki urządzeń zewnętrznych, podłączonych do wejść jednostki, mogą być łączące lub rozłączne
– parametry wejść konfigurowane są w oprogramowaniu iDM3.
- W ramach wewnętrznych EZS ustawianym w oprogramowaniu iDM3, wejścia muszą być ustawio-
ne jako równoważne lub podwójnie równoważne.
- Jednostki generują napięcie zasilające DC 12 V / 75 mA do zasilania zewnętrznych detektorów EZS,
wynika z tego możliwość zasilania detektorów PIR, pożarowych, gazu i innych.
- Aktywne wykorzystanie wyjścia DC 12 V zasilania detektorów podwyższa znamionowe zużycie
jednostki z magistrali BUS (patrz dane techniczne).
- Jednostkę można wykorzystać do liczenia impulsów z urządzeń do pomiaru energii z wyjściem
impulsowym.
- Jednostki wyposażone są w wejście temperatury do podłączenia dwuprzewodowego zewnętrz-
nego czujnika temperatury TC/TZ (patrz akcesoria).
- IM3-20B, IM3-40b IM3-80B w wykonaniu B przeznaczone są do montażu w puszce instalacyjnej.
Opis aparatu
1. Napięcie wyjściowe DC 12 V
2. Magistrala BUS
3. LED -sygnalizacja trybu jednostki
4. Wejście dla czujnika temperatury
5. Wejścia sterujące 1-2
6. Wejścia sterujące 1-4
7. Wejścia sterujące 1-7
8. Wejście sterujące 8
Podłączenie
1. Do zasilania detektorów DC 12V / max. 75 mA
2. Czujnik temperatury TC/TZ
PODŁĄCZENIE DO SYSTEMU, MAGISTRALA INSTALACYJNA BUS
Jednostki peryferyjne iNELS3 podłączamy do systemu za pomocą magistrali instalacyjnej BUS.
Przewody magistrali instalacyjnej podłączamy do zacisków BUS+ i BUS-, przy czym nie można ich
zamienić. Do magistrali instalacyjnej musi być wykorzystana skrętka o średnicy co najmniej 0.8 mm,
zalecany kabel to iNELS BUS Cable, którego właściwości najlepiej spełniają wymagania magistrali
instalacyjnej BUS. W większości przypadków można również skorzystać z kabla JYSTY 1x2x0.8
lub JYSTY 2x2x0.8. W przypadku kabla o dwóch parach skrętek nie ma możliwości, ze względu na
prędkość komunikacji, wykorzystania drugiej pary do innego modulowanego sygnału, wynika z tego
brak możliwości wykorzystania jednej pary do jednego segmentu magistrali BUS a drugiej pary do
drugiego segmentu magistrali BUS w ramach jednego przewodu. Przy magistrali instalacyjnej BUS
należy zapewnić odpowiednią odległość min. 30 cm od linii energetycznych, należy ją instalować
zgodnie z jej właściwościami mechanicznymi. W celu podwyższenia wytrzymałości mechanicznej
zalecamy instalację kabla w tulei elektroinstalacyjnej o odpowiedniej średnicy. Topologia magistrali
instalacyjnej BUS jest dowolna, z wyjątkiem topologii pierścienia, gdzie każdy koniec magistrali
musi być zakończony jednostką peryferyjną na zaciskach BUS+ i BUS-. O ile spełnione zostaną
wyżej podane wymogi, to maksymalna długość jednego segmentu magistrali instalacyjnej może
wynosić 500 m. Dlatego, że transmisja danych oraz zasilanie jednostek odbywa się poprzez jedną
parę przewodów, koniecznie należy przestrzegać średnicę przewodów w odniesieniu do spadku
napięcia linii i maksymalnego poboru prądu. Podana maksymalna długość magistrali BUS jest ważna
pod warunkiem dotrzymania tolerancji napięcia zasilającego.
PRZEPUSTOWOŚĆ ORAZ JEDNOSTKA CENTRALNA
Do jednostki centralnej CU3-01M lub CU3-02M można podłączyć dwie niezależne magistrale BUS
poprzez zaciski BUS1+, BUS1- i BUS2+, BUS2-. Do każdej magistrali można podłączyć do 32 jednostek,
ogółem możliwe jest bezpośrednie podłączenie maks. 64 jednostek. Konieczne jest spełnienie
wymogu maksymalnego obciążenia jednej linii BUS - prąd o maks. wartości 1000mA, który stanowi
sumę poszczególnych prądów znamionowych jednostek podłączonych do danej linii magistrali BUS.
Przy podłączeniu urządzeń o poborze wyższym niż 1A można wykorzystać BPS3-01M o poborze
3A. W przypadku konieczności podłączenia kolejnych jednostek należy je podłączyć za pomocą
zewnętrznych masterów MI3-02M, które generują następne dwie linie magistrali BUS. Zewnętrzne
mastery podłączone są do jednostki CU3 poprzez magistralę systemową EBM, ogółem można
podłączyć do jednostki CU3 poprzez magistralę systemową EBM do 8 jednostek MI3-02M.
ZASILANIE SYSTEMU
Do zasilania jednostek systemu można użyć źródła zasilania fi rmy ELKO EP o nazwie PS3-100/
iNELS. Zalecamy wyposażyć system w zasilanie awaryjne za pomocą zewnętrznych akumulatorów,
podłączonych do źródła PS3-100/iNELS (patrz przykładowy schemat podłączenia systemu).
INFORMACJE OGÓLNE
W celu poprawnego działania jednostki, musi być ona podłączona do jednostki centralnej
systemu CU3, lub do systemu, który podaną jednostkę już zawiera, w celu poszerzenia systemu
o dalsze funkcje. Wszystkie parametry jednostki są ustawiane w jednostce centralnej z linii CU3 w
oprogramowaniu iDM3.
Na panelu przednim jednostki znajduje się dioda LED RUN, która sygnalizuje napięcie zasilające
oraz komunikację z jednostką centralną z linii CU3. W przypadku, że dioda RUN miga w regularnych
odstępach, komunikacja działa standardowo. O ile dioda RUN świeci na stałe, jednostka jest zasilana
z magistrali, ale występuje brak komunikacji. W przypadku, kiedy dioda RUN nie świeci, na zaciskach
BUS+ i BUS- nie ma napięcia zasilającego.
Uwaga: Wejście cyfrowe jest galwanicznie połączone z magistralą BUS.