PL
51
WPROWADZENIE
SZANOWNI PAŃSTWO!
Dokonaliście Państwo zakupu profesjonalnego sprzętu. Przedtem, jak zaczniesz z nim
pracować, upewnij się, że przeczytałeś ten Paszport urządzenia i zachowaj go przez cały okres
użytkowania sprzętu.
Należy pamiętać, że postępując zgodnie ze wszystkimi wytycznymi, zawartymi w tym
Paszporcie, można przedłużyć żywotność urządzenia i uniknąć urazów personelu
obsługującego.
Mamy nadzieję, że nasze zalecenia w jak największym stopniu ułatwią Tobie pracę ze
sprzętem.
O KIEŁBASIE
WYBÓR MIĘSA DO GOTOWANIA KIEŁBAS
Produkcja kiełbas rozwijała się przez wiele lat i wielu pokoleń, i w wyniku powstało wiele
rodzajów kiełbas, które można przygotować z głównych składników –
mięsa, tłus
zczu i kilka
starannie dobranych przypraw. Z pomocą naszych prostych instrukcji można przygotować
najbardziej pyszne kiełbaski.
Dla kiełbas można wykorzystać wszystkie rodzaje mięsa: wspaniałe kiełbaski są z wieprzowiny,
wołowiny, mięsa bizona, łosia, jele
nia i nawet antylopy. Podczas przygotowywania jeleniny oraz
innych gatunków zwierzyny ważne jest, aby wyciąć z mięsa cały tłuszcz, ponieważ psuje się on
w ciągu pięciu dni. Zastąpić tłuszcz z dziczyzny wieprzowiną lub wołowiną, w zależności od
kiełbasy zrobić, w wymiarach 1 funt (0,5 kg) tłuszczu na każde 4 funtów (1,8 kg) mięsa z
dziczyzny.
Zawartość tłuszczu w kiełbasie wpływa na smak, konsystencję, właściwości kulinarne i okres
przydatności do spożycia gotowego produktu. Większość produkowanych komercyjnie kiełbas
zawiera około 20% tłuszczu. Jeśli kiełbasa zawiera mniej, niż 12% tłuszczu, jest zbyt sucha w
smaku, a jeśli więcej, niż 20%, jest lepka, bez smaku i niewygodna w przyrządzeniu
PRZETWORY
Mięso i drób muszą być odpowiednio zabezpieczone, aby zapewnić im długotrwałe
przechowywanie i zniszczyć szkodliwe mikroorganizmy na ich powierzchni, które powodują
popsucie się produktu i zatrucie pokarmowe. Proces ten obejmuje wiele metod, w tym
wędzenie, gotowanie, suszenie, zamrażanie i
dodawanie konserwantów. Najstarszą z tych
metod
–
to jest dodawanie soli do mięsa. Odporność bakterii na działanie soli różni się w
zależności od rodzaju bakterii. Wzrost niektórych bakterii, takich jak salmonella, spowalnia się
przy stężeniu soli wynoszącym tylko 3%, podczas gdy inne, takie jak gronkowiec, przetrwają
przy wyższych stężeniach. Na szczęście wzrost wielu niepożądanych organizmów, zwykle
występujących w mięsie w puszkach i produktach drobiowych, zostaje zatrzymany przy niskim
stężeniu soli.
N
owoczesne metody konserwacji oparte są na wykorzystaniu azotanów i złożonych metodach
naukowych. Najlepszym sposobem na właściwe przechowywanie jest zakup jednego z wielu
dostępnych na rynku konserwantów, które są sprzedawane w sklepach spożywczych lub u
r
zeźników. Tak zwana sól praska jest powszechnie stosowana i jest dostępna w dwóch wersjach
