Immergas NIKE Star Скачать руководство пользователя

Страница: 43 / 112

wykorzystaniem wzornika rozmieszczenia elementów przyłączeniowych
kotła.Odpływ z zaworu bezpieczeństwa winien zostać podłączony do leja
spustowego.W przeciwnym przypadku, gdy zadziała zawór i zaleje
pomieszczenie, producent nie będzie za to ponosił odpowiedzialności.

Uwaga: aby zachować w czasie wydajność i niezawodność wymiennika
szybkiego działania, zaleca się zainstalowanie zestawu “dozownika
polifosfatów”, jeżeli właściwości ogrzewanej wody mogłyby powodować
odkładanie się kamienia kotłowego (w szczególności, ale nie tylko, zestaw
taki jest zalecany, gdy twardość wody przekracza 25 stopni francuskich).

Podłączenie elektryczne.
Kocioł Nike Star posiada stopień ochrony IPX4D dla całego urządzenia.
Bezpieczeństwo elektryczne kotła może zostać zapewnione jedynie
wówczas, gdy zostanie ono prawidłowo podłączone do skutecznej instalacji
uziemiającej, wykonanej zgodnie z obowiązującymi normami
bezpieczeństwa.

Uwaga: Firma Immergas zrzeka się wszelkiej odpowiedzialności za szkody
wyrządzone osobom lub przedmiotom, a wynikające z braku podłączenia
kotła do uziemienia oraz z nieprzestrzegania obowiązujących norm.
Należy ponadto sprawdzić czy instalacja elektryczna jest dostosowana do
maksymalnej mocy pobieranej przez kocioł, podanej na tabliczce
umieszczonej na nim.
Kabel zasilający winien być podłączony do sieci zasilającej 220V-50Hz, z
uwzględnieniem biegunowości L-N oraz podłączenia do uziemienia

Na podłączeniu do sieci winien być zainstalowany wyłącznik
wielobiegunowy, zapewniający wielkość rozwarcia styków co najmniej 3
mm. Jeżeli konieczna jest wymiana kabla zasilania, należy zwrócić się do
wykwalifikowanego technika (na przykład do Serwisu Technicznego Im-
mergas). Trasa prowadzenia kabla winna być zgodna z zaleceniami.
Jeśli zajdzie potrzeba wymiany bezpiecznika sieciowego na płytce regulacji,
należy zastosować bezpiecznik szybki 2 A.
Przy podłączaniu zasilania do kotła zabrania się używać rozdzielaczy, gniazd
wielokrotnych i przedłużaczy.

Uwaga: Jeśli przewody L-N nie zostaną podłączone prawidłowo to kocioł
nie będzie w stanie stwierdzić obecności płomienia i zacznie działać blokada
od braku płomienia.
Nawet w przypadku nieprawidłowej biegunowości L-N, gdy na przewodzie
zerowym wystąpi chwilowe napięcie resztkowe, przekraczające 30V, kocioł
może działać (ale tylko chwilowo).

Podłączenie elektryczne termostatu pokojowego otoczenia On/Off (Zał/
wył). Kocioł Nike Star jest przystosowany do pracy samodzielnej bądź razem
z termostatem pokojowego otoczenia On/Off (zał/wył). Każdy z
podzespołów, należy łączyć do zacisków 6 i 9, po zdjęciu mostka P1.

Uwaga: upewnij się, że styk termostatu jest “BEZNAPIĘCIOWY”, tzn.
niezależny od napięcia sieci. W przeciwnym razie płytka elektroniczna
uległaby zniszczeniu. Orurowania kotła nie wolno używać do uziemiania
instalacji elektrycznej lub telefonicznej. Przed podłączeniem elektrycznym
kotła należy sprawdzić, czy nie ma takich połączeń.

Wentylacja pomieszczeń.
Pomieszczenie, w którym jest zainstalowany kocioł musi posiadać
możliwość dopływu powietrza, w ilości równej co najmniej tej, jaka jest
wymagana do prawidłowego spalania oraz do wentylacji pomieszczenia.
Świeże powietrze winno dopływać w sposób naturalny i bezpośredni
poprzez:
- stałe otwory w ścianach danego pomieszczenia, wychodzące

bezpośrednio na zewnątrz;

- kanały wentylacyjne, pojedyncze lub grupowe, rozgałęzione.

Powietrze do wentylacji winno być pobierane bezpośrednio z zewnątrz, w
miejscu odległym od źródeł zanieczyszczeń powietrza.
Dopuszcza się naturalny dopływ powietrza drogą pośrednią, poprzez jego
pobieranie z pomieszczeń sąsiadujących. Dalszych informacji dotyczących
wentylacji pomieszczeń należy szukać w obowiązujących normach.

Otwory w ścianach zewnętrznych wentylowanego pomieszczenia.
Otwory takie powinny spełniać następujące wymagania:
- posiadać całkowitą, wolną, czynną powierzchnię równą 6 cm

, na każdy

kW zainstalowanej mocy cieplnej, ale co najmniej 100 cm

;

- być tak wykonane, aby otwory, zarówno od wewnątrz jak i od zewnątrz,

nie mogły zostać zasłonięte;

- być umieszczone na wysokości bliskiej podłogi; tam gdzie to niemożliwe,

należy zwiększyć o co najmniej 50% przekrój otworu wentylacyjnego.

Przewody wentylacyjne pojedyncze. Przy doprowadzaniu powietrza do
spalania poprzez przewody należy zachować obowiązujące normy
techniczne.

Przewody wentylacyjne zbiorcze. Można doprowadzać powietrze
potrzebne do spalania poprzez przewody zbiorcze rozgałęźne, zachowując
przy tym obowiązujące normy techniczne.

Wentylacja naturalna pośrednia. Dopływ powietrza może następować
także z przylegającego pomieszczenia, jeżeli:

- przylegające pomieszczenie posiada wentylację bezpośrednią, zgodną

z podanymi wcześniej wymaganiami;

- w lokalu do wentylowania zostały zainstalowane tylko urządzenia

podłączone do przewodów spalinowych;

- pomieszczenie przylegające nie jest sypialną lub nie jest częścią wspólną

nieruchomości;

- pomieszczenie przylegające nie jest lokalem, w którym występuje

zagrożenie pożarowe np. warsztat, garaż, magazyn materiałów palnych
itp.;

- w pomieszczeniu przylegającym nie występuje podciśnienie w stosunku

do pomieszczenia do wentylacji, spowodowane ciągiem odwrotnym (ciąg
odwrotny może zostać wywołany przez obecność w pomieszczeniu
innego działającego urządzenia wykorzystującego spalanie, a także
kominka lub innego urządzenia zasysającego, które nie posiadają
dopływu powietrza);

- przepływ powietrza z pomieszczenia przylegającego do pomieszczenia

do wentylacji może następować swobodnie poprzez stałe otwory o
przekroju całkowitym nie mniejszym niż podane w normach.

Otwory takie można uzyskać również powiększając szczelinę pomiędzy
drzwiami a podłogą.

Odprowadzanie zużytego powietrza. W pomieszczeniach, w których
znajdują się urządzenia gazowe może okazać się konieczne, aby oprócz
doprowadzania powietrza do spalania także odprowadzać zużyte powietrze
i wprowadzać na jego miejsce taką samą ilość czystego, świeżego
powietrza. Należy to wykonać z zachowaniem obowiązujących norm.

Przewody dymne.
Urządzenia gazowe wyposażone w przyłącza do przewodu odprowadzania
spalin powinny być bezpośrednio podłączane do kominów lub przewodów
dymnych o wydajności zapewniającej bezpieczne użytkowanie.
Tylko w przypadku braku takich przewodów dozwolone jest odprowadzanie
spalin bezpośrednio na zewnątrz, z zachowaniem przepisów normy
dotyczącej końcówek wyciągowych.

Przyłączenie do kominów lub przewodów dymnych. Przyłączenie
urządzeń do komina lub do przewodu dymnego następuje za pomocą
kanałów dymnych.
Jeżeli  wykorzystane  będą  już  istniejące  przewody  dymne,  to  należy  je
dokładnie  wyczyścić,  ponieważ  obecne  w  nich  osady,  odrywając  się  od
ścianek  podczas  pracy  urządzenia,  mogłyby  zablokować  wylot  spalin,
powodując poważne zagrożenie dla użytkownika.
Kanały dymne powinny zostać przyłączone do komina lub przewodu
dymnego w tym samym pomieszczeniu, w którym zamontowane jest
urządzenie lub w pomieszczeniu przylegającym oraz powinny spełniać
następujące wymagania:
- powinny być szczelne i wykonane z materiałów wytrzymałych w czasie

na zwykłe naprężenia mechaniczne, na ciepło i na działanie produktów
spalania i ewentualnie powstającej skropliny. W każdym miejscu kanału
dymnego i w każdych warunkach zewnętrznych temperatura spalin
powinna być wyższa od punktu rosy;

- powinny być szczelnie połączone; jeżeli w tym celu używa się materiałów

uszczelniających, to muszą być one odporne na ciepło i na korozję;

- powinny znajdować się w widocznym miejscu, być łatwo demontowalne

i tak zamontowane, aby umożliwić zwykłe dylatacje termiczne;

- urządzenia z kanałem wylotowym pionowym powinny posiadać odcinek

pionowy o długości nie mniejszej niż ich podwójna średnica, mierzonej
od przyłącza rury wylotowej;

- ich przebieg za odcinkiem pionowym, przez całą długość powinien być

wznoszący, o minimalnym nachyleniu 3%. Nachylony odcinek poziomy
nie może mieć długości większej niż 1/4 wysokości rzeczywistej H komina
lub przewodu dymnego, a w każdym razie nie może być dłuższy niż
2500 mm (patrz rysunek), chyba, że długość zostanie wyliczona według
metody ogólnej obliczeń zawartej w odpowiednich normach;

- ilość zmian kierunku przebiegu kanałów nie powinna przekraczać trzech,

o kątach wewnętrznych większych od 90

, wliczając w to przyłącze

wejściowe do komina lub do przewodu dymnego. Zmiany kierunku
powinny być wykonane wyłącznie z zastosowaniem kolanek;

- oś odcinka końcowego wlotu powinna być prostopadła do przeciwległej,

wewnętrznej ściany komina lub przewodu dymnego. Kanał dymny
powinien być dobrze i szczelnie umocowany we wlocie komina lub
przewodu dymnego i nie powinien wystawać do wewnątrz;

- muszą mieć na całej swojej długości przekrój nie mniejszy od przekroju

przyłącza rury wylotowej urządzenia. Jeżeli komin lub przewód dymny
ma dalej średnicę mniejszą od średnicy kanału dymnego, to należy
wykonać połączenie stożkowe przy wlocie;

- nie powinny posiadać żadnych urządzeń odcinających (żaluzji). Jeżeli

takie urządzenia już działają, to należy je usunąć;

- powinny znajdować się w odległości co najmniej 500 mm od materiałów

palnych lub łatwopalnych; jeżeli taka odległość nie może być zachowana,