marklin 37436, Instruction Manual

Page: 5 / 32

5
Informations concernant la locomotive réelle
La poursuite de (electrification de la Deutsche Reichsbahn (DR) au
debut des annees 80 rendit necessaire I‘acquisition de nouvelles
motrices electriques. En 1982, a la Foire de printemps de Leipzig, le
combinat «VEB Lokomotivbau Elektrotechnische Werke (LEW) Hans
Beimler» presenta le modele type de sa locomotive 212 001-2. La
vitesse e pointe prevue sur cette machine etait de 140 kilometres-
heure; en 1983, aux ateliers de la Reichsbahn («RAW») de Dessau,
elle fut equipee de nouveaux bogies aux transmissions modifiees. La
vitesse de pointe s‘en trouva ramenee a 120 km/h, la machine regut
la designation 243 001-5. Entre 1984 et 1990, 646 locomotives de type
(BR) 243 furent realisees en differentes series. Les locomotives dont
la puissance atteint 3540 kW sont partiellement equipees pour le
couplage de vehicules moteurs; a partir de la 243 299-0, on ameliora
I‘aerodyna-mique de la partie de toit couvrant les fenetres de bout.
Les machines appartenant a la DR sont partiellement affectees
au reseau de la Deutsche Bundesbahn (DB) comme locomotives
de location; pour le trafic S-Bahn, il existe quelques locomotives
modifiees en consequence pour des raisons de technique et
d‘habillage. Depuis 1992, les machines ont adopte I‘appellation BR
143 conforme a la nomenclature commune a la DR et a la DB. En
1990 furent construites pour le trafic rapide quatre locomotives de
pré-série BR 212, qui pouvaient atteindre une vitesse de 160 km/h. En
1991, 35 machines de cette série furent livrées à la DR. Dans le cadre
du système d’immatriculation commun, elles furent affectées à la
série 112. Depuis janvier 1992, elles sont immatriculées dans la série
BR 143, conformément au système d’immatriculation commun de la
DR et de la DB. Avec la disparition de la DR et la fusion avec la DB
(Deutsche Bundesbahn), les locomotives se retrouvèrent au premier
janvier 1994 dans le parc de la DB AG, qui venait d’être créée pour
réunir les deux sociétés nationales allemandes. Aujourd’hui, les
locomotives sont également utilisées par des sociétés ferroviaires
privées telles que la RBH Logistics.
Informatie van het voorbeeld
De voortschrijdende elektrificatie bij de Deutsche Reichs-bahn
(DR) maakte aan het begin van de jaren tachtig de aanschaf van
elektrische lokomotieven noodzakelijk. Op de Voorjaarsbeurs
van 1982 in Leipzig werd door de Combinatie VEB Lokomotivbau
Elektrotechnische Werke (LEW) “Hans Beimler“ de proto-
lokomotief 212 001-2 voorgesteld. De machine was bedoeld
voor een maximum snelheid van 140 km/h; hij kreeg in 1983 in
het Reichsbahn-Ausbesserungswerk (RAW) Dessau nieuwe
draaistellen met gewijzigde overbrengverhoudingen. De maxi-
mum snelheid werd daardoor tot 120 km/h teruggebracht en de
machine kreeg de aanduiding 243 001-5. Tussen 1984 en 1990
werden 646 serielokomotieven van de serie 243 in verschillende
series gefabriceerd. Voor een deel zijn de 3540 kW sterke loks
met meervoudige regeling uitgevoerd; vanaf 243 299-0 kreeg de
dakpartij boven de frontramen een beter gestroomlijnde vorm.
De tot de DR behorende machines zijn gedeeltelijk als leenloks
op het net van de Deutsche Bundesbahn (DB) ingezet; voor het
S-Bahn-verkeer zijn er enkele technisch en optisch aangepaste
loks aanwezig. Sinds januari 1992 worden de machines volgens
het gemeenschappelijke nummerschema van DR en DB als se-
rie 143 aangeduid. In 1990 ontstonden er vier voorserie locomo-
tieven van de 160 km/h snelle BR212 voor het sneltreinverkeer.
In 1991 werd een serie van 35 machines aan de DR afgeleverd.
In het gemeenschappelijke nummeringssysteem kregen ze het
serienummer BR112 toegewezen. Sinds januari 1992 zijn de
machines, volgens het gezamenlijke nummersysteem van de DR
en DB, als BR 143 gerangschikt. Met het einde van de DR en de
aansluiting met de DB (Deutsche Bundesbahn) kwamen de locs
op 1 januari 1994 naar de nieuw opgerichte DB AG. Intussen
werden de locs ook door privé spoorwegmaatschappijen
gebruikt zoals bijv. door RBH Logistics.